توضیحات محصولات

درخت دارویی اکالیپتوس با نام علمی Eucalyptus globules از خانواده مورد Myrtaceae خواص دارویی اکالیپتوس : برای انواع بخورهای سر، سرگیجه، سنکوب، ضد تشنج و اسهال های مقاوم، تحلیل دهنده قند، و درمان جراحات و پائین آوردن تّب و برای کُشتن باکتری ها و رفع ناراحتی های تنفسی مبتلایان به خُنّاق، آسم و برونشیت و روان شدن خلط و سهولت خروج آن از سینه و موثر در برونشیت و ضدعفونی کننده دستگاه تنفسی، ادراری-تناسلی، کلی باسیلوز و لکوره و عفونت روده ای، تب نوبه، قولنج کلیوی، کبد و استنشاق در احتقان بینی، سینوزیت، فارانژیت، التهاب گلو و نُزله. اکالیپتوس به انواع عطر، صابون و برخی از مواد غذایی و نوشیدنی ها اضافه می شود و عامل دفع حشرات و به روغن شمع و افشانه های حشره کُش اضافه می شود. اگر به هیره ها( حشرات)و گرد و غُبار آلرژی دارید، با اضافه کردن چندین قطره روغن اصیل اکالیپتوس بر لباس های مُندرس و گذاشتن آنها در کُمُد لباسهایتان از شّر آنها خلاص شوید. تذکُر : (( روغن اکالیپتوس یا همان اسانس اکالیپتوس به شدت سمّی است و در مصرف آن با متخصص گیاهان دارویی و پزشک مشورت کنید. خوردن 5/3میلی گرم اسانس اکالیپتوس( روغن اکالیپتوس)موجب فلج دستگاه تنفسی و مرگ می شود، و همچنین باعث ادرار در خون و کاهش فشار خون می شود ولی در استعمال موضعی بدون اشکال است. در دوران بارداری و شیردهی از مصرف اکالیپتوس پرهیز شود. مبتلایان به التهاب معده ای- روده ای یا التهاب مجرای صفراوی و بیماری کبدی. از مصرف عصاره برگ اکالیپتوس پرهیز کنند و مشورت با متخصص لازم است. مالیدن هرگونه روغن اکالیپتوس به صورت یا بینی کودکان زیر دو سال ممنوع است)). ترکیب روغن اکالیپتوس با روغن زیتون به نسبت مساوی مرحم درمان روماتیسم است. عصاره اکالیپتوس ضد خون ریزی دندان پس از کشیدن است. در استعمال خارجی به شکل لوسیون برای بهبود زخم ها و شستشوی حُفره های چرکی مانند گوش و شستشوی بدن برای رفع خارش و خارش قارچی استفاده می شود. روش مصرف : مقدار 20 تا 50 گرم برگ اکالیپتوس را در یک لیتر آب جوش به مدت 15 تا20 دقیقه دَم کنید و روزانه 4 تا 5 استکان از آن را برای مداوای بیماری های دستگاه تنفس، جهت تسهیل خروج اخلاط و برطرف کردن سُرفه مصرف کنید. با ترکیبی از(برگ گردو10گرم، اکالیپتوس10گرم، چوب کاسیا10گرم، گُل پیرتر10گرم، آب جوش یک لیتر)محلولی ضد عفونی درست می شود برای اماکن) Refrens: دایره المعارف گیاهان دارویی، صفحه36 جلد2علی زرگری